Wodospad.

- Chcę, żeby było lepiej. Ale masz rację, muszę po prostu spokojnie nad tym pomyśleć. - rozejrzał się po jaskini - swoją drogą ładnie się urządziłaś.

- Dzieki. wszystko własnorecznir robione. Poukłądasz sobie i bedzie lepiej zobaczysz- wgryzła sie w owoc.

- Smacznego. Jak bardzo chcesz to dla mnie też możesz później poozdabiać meble. - powiedział starając się uśmiechnąć. Wyszło mu to raczej niemrawo, mina bardziej przypominała grymas.

- jeśli bedziesz chciał a ja bede miała czas to chetnie- powiedziała i wpatrzyła sie w wodna sciane poszukujac wzrokiem Migtoxa.

- Zostawię was, chyba jednak lepiej będzie, jeśli pomyślę nad tym w samotności... - spojrzał na elfkę. - pójdę do siebie... I pomyślę... Tak właśnie - ruszył w stronę wodospadu - a jeszcze tylko mogłabyś, no... Odsłonić przejście.

- wróc powiedzieć co i jak oke? a po co mam odsłaniać.. tam jest wąskie przejscie.. dasz se rade- zasmiałą sie cicho.

- Dobrze, ale jak będę mokry, to inaczej porozmawiamy - powiedział prześlizgując się przez wąski otwór pomiędzy wodą a ścianą. Zanim jeszcze szum wodospadu zagłuszył jego głos rzucił tylko - Do zobaczenia - i ruszył do domu.

[Dom Chestera]

Gdy minął go nieznajomy, nawet nie podniósł spojrzenia. Był zbyt pochłonięty własnymi myślami, które bombardowały jego umysł z morderczą precyzją. Był wobec nich bezsilny.
Po kilku sekundach, a może minutach wstał opierając dłonie na śliskiej skale. Szum wody sprawiał, że chociaż na chwilę mógł zapomnieć o kłopotach. Chociaż elfka tego nie wiedziała, w jego głowie zaczął kształtować się szaleńczy plan.
- Dziękuje....dziękuje za pomoc - rzekł wchodząc do jaskini i wpatrując się w elfkę. Wyglądał dość żałośnie w podartym, zaplamionym krwią ubraniu. Jego miecz oraz łuk leżały na ziemi, tak gdzie przed chwilą leżał pogrążony w śnie.

- Przepraszam , nie powinnam cie prosić oto. |pewnie masz przezemnie teraz kłopoty- spusciła głowe patrzac w ziemie

Powoli podszedł do dziewczyny i delikatnie podniósł jej podbródek, tak że musiała na niego spojrzeć.
- To nie Twoja wina, Alex. Zapamiętaj to! - rzekł wpatrując się w jej ciemne oczy. - To i tak kiedyś by się wydarzyło. - dodał szeptem.

- Mogłeś zginąć- wyszeptała patrzac mu w oczy palcem dotkneła jego blizny.

- Ale żyję, Alex...dzięki Tobie. - odparł i uśmiechnął się lekko. Jednak po chwili uśmiech znikł z jego twarzy zastąpiony ponurym wyrazem.
- Wiem, że nie powinienem o to prosić, jednak nie mam wyboru - zaczął niepewnie.

- Proś oco tylko chcesz- powiedziałą uśmiechając sie delikatnie.

- Czy mógłbym tutaj pozostać na jakiś czas? - zapytał lekko sie ociągając i z zakłopotaniem widząc wzrokiem po ścianach jaskini. Była doskonałym miejscem obserwacyjnym.
- Dopóki nie dowiem się jak wygląda sytuacja w Nero. - dodał jakby chciał się wytłumaczyć.

- No oczywiście.. cokolwiek bedziesz potrzebował zawsze mnie możesz poprosić... Napewno jesteś głodny co? Na co miałbyś ochote?- zapytała uśmiechajac sie. - Ahh i daj tą koszule umyje Ci ją- Alex była bardzo pomocną Elfką pomysleć ze kilka dni temu ta nie lubiała tego Księcia.