Wysokie trawy wokół jeziora.

Zatrzymała wzrok na Chesterze przyglądała mu sie. Miałą okazje jeszcze bardziej go poznać poprzez pytania Yorgiego.

Yorge spojrzał na niebo. Nie mógł dłużej czekać...
-muszę Was pożegnać.-rzekł nieciekawym głosem.
Spojrzał czule na Alex, po czym ją przytulił. Na zawsze pozostanie jego przyjaciółką. Yorge zdecydował się bowiem opuścić krainę, nic nikomu nie mówiąc. Chciał poznać świat i dowiedzieć się, kim jest. Bianco nie dawało mu żadnych perspektyw na przyszłe życie. Wyciągnął rękę do Chestera.:
-miło mi było Cię poznać Chesterze.
Pokiwał im, jak gdyby nigdy nic i odszedł w stronę lasu.
Santiago chyba coś wyczuł, bo spojrzał smutnym wzrokiem na elfkę i poczłapał z Yorgim.

[Selvatico. Las : główna ścieżka]

Zdezoriętowana spojrzała za Yorgim. Co z nim do cholery? Wzok Santiago dobił ją. wiedziałą ze Yorguś coś kąbinuje. Cicho westchneła i podkuliłą nogi.

- Nie przejmuj się. Jeszcze się zobaczycie i to nie raz - powiedział, starając się poprawić humor dziewczynie - Pamiętaj, że zawsze może być gorzej.

Skineła głową.
-Racja.. ale... jakoś dziwnie wyglądał- wyszpetała i spojrzałą na niego.

- Czasami w naszym życiu pojawiają się problemy, które musimy rozwiązać sami. Wiem to z doświadczenie - przysunął się do dziewczyny i delikatnie ją objął ramieniem - ważne, żeby umieć powrócić z nową siłą do życia.

Delikatnie i nieśmiało sie przytuliła do mężczyzny.
-Ciekawi mnię jedynie gdzie on poszedł...ale no nic, dowiem sie jak znów go spotkami i jak mi opowie.-Uśmiechneła sie lekko i położyła na zimnym piasku.

- To twój dobry przyjaciel, prawda? - spojrzał na nią - Martwisz się o niego. To widać. Ale nie bój się, nic mu się nie stanie. Niedługo wróci.

-Jest jak mój brat- uśmiechneła sie lekko i spojrzała w niebo. Tak jak w dzieciństwie zaczeła dopasowywać różne krztałty chmur do róznych rzeczy widocznych na codzień. Jedna to nawet przypominała łuk .
-Jesteś dobrym wojownikiem?-zapytała nagle i skierowałą swoje ciemne oczy w jego strone.

- Wojownikiem, który zamiast mieczem, walczy słowem. - uśmiechnął się delikatnie - ale z orężem też sobie radzę nie najgorzej, jeśli o to pytasz.

Szybko sie podniosłą i uśmiechneła łobuziersko. W jej oku błysneła iskierka szaleństwa może zabawy .Wyciągnełą z pochwy swój miecz.
-Chodz pokaż co potrafisz- o tak księżniczka miała strasznie zmienne humory, tu sobie leży na piasku a zaraz potem wstaje chcąc poćwiczyć walkę.

Wstał wcale nie sięgając po broń - atakuj - rzucił krótką komendę w stronę księżniczki. Czekał z uśmiechem na twarzy na jej ruch.

Uniosła zabawnie brew do góry. Zamachnełą kilka razy mieczem.
-Chcesz walczyć bez miecza ?-uśmiechneła sie lekko kącikiem ust.

- Po co mi miecz? Bez tego nie byłoby zabawy - powiedział skacząc w miejscu - Gotowa?

-Chester mimo tego że jestem Kobietą... to uczyłąm sie walk od małego , niechce Ci zrobić krzywdy.- uśmiechnełą sie i podeszła bliżej trzymając miecz w pozycji gotowej do ataku.