Niewielki placyk pośrodku wioski

Kurz znaczył jego szlak na placu, a wzrok śledził mijanych przechodniów. Wielu z nich wydawało się znajomych z przeszłości, a jednocześnie tak obcych w tej chwili. Postanowił wypocząć pod jednym z drzew okalających plac. Przysiadł pod rozłożystą jabłonią i obserwował biegające po placu dzieci. Wyciągnął fajkę - no tak, skończył się tytoń - stwierdził oglądając drewniany przedmiot, po czym ponownie zapakował go do kieszeni. Naciągnął kaptur niżej na twarz i zastygł w bezruchu...

W polu widzenia mężczyzny pojawiła się nowa postać. Ukryte pod kapturem oczy obserwowały bacznie nowo przybyłą elfkę, wokół której zebrała się grupka dzieciaków. - Zobaczymy, co nam ta artystka pokaże...

Dzieci wpatrywały się w elfkę z oczekiwaniem, gdy ta rozglądała się dookoła, lekko marszcząc przy tym brwi. Zdawała się być zamyślona i znużona. Znużona podróżą, którą odbyła aby wrócić do Krainy Bianco. Do domu.
- Musicie być bardzo cicho - wyszeptała z lekkim uśmiechem. Po chwili opuszkiem palca dotknęła czubka nosa jednego z dzieci, a z nieba zaczęły spadać jasne płatki kwiatów. Niczym deszcz.
Dzieci wybuchły śmiechem starając się je złapać.

Chester uśmiechnął się, podziwiając sztuczkę elfki. Po chwili jednak jego twarz przybrała wcześniejszy wyraz. Zastanawiał się co dalej postanowi zrobić dziewczyna. Wyglądała na zmęczoną długą wędrówką...

Elfka pochyliła się i wyszeptała coś bezgłośnie. Na co po chwili jedno z dzieci pociągnęło ją za dłoń ruszając przed siebie w podskokach. Shalis postanowiła tutaj pozostać i spełnić daną komuś prośbę.

Ksieżniczka wbiegła do wioski i szybko usiadła na trawie.

Chester odwrócił się teraz w inną stronę, gdzie ujrzał biegnącą elfkę. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie pojawiła się znikąd. Po chwili dziewczyna usiadła na trawie.
- starczy tego siedzenia - pomyślał wstając spod drzewa i ruszył w kierunku dziewczyny
- mogę się przysiąśc? - zapytał łagodnym, lekko melodyjnym głosem...

-Jasne- mrukneła cicho oddychajac powoli.Spojrzała na przybysza.

- Coś ci się stało? Wyglądasz na lekko podenerwowaną, lub przynajmniej zatroskaną. - spytał Chester. Ciekawiło go, co dziewczyna robiła i przede wszystkim skąd się tutaj tak nagle pojawiła.

Elfka wyszła z jednej z drewnianych chałupek i przemknęła przez niewielki placyk mijając nieznajomego oraz dziewczynę, w której rozpoznała księżniczkę. Niepostrzeżenie ruszyła w kierunku jeziorka.
[wysokie trawy wokół jeziora]

-Nie ważne...- spuściła wzrok.- długa historia..-wyszeptała i po dłuższej chwili podniosła głowe i spojrzała niego. -hm...Kim jesteś?

- Mów mi Chester - powiedział krótko - ale to nieistotne kim ja jestem. Przy okazji mamy dużo czasu na twoją długą historię... Chyba, że się gdzieś spieszysz?

-Nie nie śpiesze sie... no to ci opowiem w skrócie.. dość dużym. Uciekałam z lochów. Lochów zamku nero- i nagle dostała olśnienia że mogła brzmieć jak wariatka.

- Szczerze powiedziawszy, nie wyglądasz na więźnia, a już na pewno nie na więźnia, który uciekł z lochów zamku Nero - odpowiedział Chester, lekko się przy tym uśmiechając - Ale najgorsze jest to, że ci wierzę. Widać w twoich oczach, że mówisz prawdę. Pamiętaj, w oczach widać duszę i całą prawdę o kimś - odetchnął i uśmiechnął się jeszcze szerzej.

- mądrze powiadasz..-usmiechneła sie.- A szczerze mówiąc złapali mnie za to kim jestem... i za grosz poszanowani..- wywróciła swojimi czarnymi oczmi.