Stara studnia

Postać w ciemnym płaszczu przemknęła między drzewami wychodząc na leśną dróżkę prowadzącą do starej, elfickiej studni. Krążyła legenda, że jej woda posiada właściwości lecznicze.
Kaptur rzucał cień na twarz nieznajomego sprawiając, że była ona niewidoczna dla innych osób. Przy studni bawiło się parę dzieci - elfów z pobliskiej wioski. Nazywano ich "dzikimi" w rejonach nieznajomego.

Siedziała na jednym z drzew i obserwowała chłopaka. Robiłą to tak cicho że nie mógł sie otym dowiedzieć. W pewnym sęsie pilnowała go. Wkońcu niebył jednym z jej wioski. Nie ufała mu choć jeszcze go nie poznała.

Nieznajomy powoli nabrał w dłonie wodę, tkwiącą w drewnianym wiadrze stojącym obok kamiennej studni. Mocniejszy wiatr sprawił, że uważny obserwator mógł dostrzec zarys klingi miecza z czerwonym rubinem.
Postać stąpała z wyraźną pewnością spoglądając na istoty, których śmiech niósł się wokół. Po chwili ruszył przed siebie, a na jego ustach błąkał się uśmiech.

Przeskoczyłą z drzewa na kolejne drzewo.Zdziwiła ją jego pewność . To że nie krępował sie ze nie jest wsród swojich.

Gdy znalazł się poza ciekawskimi spojrzeniami elfów, które uważało się w jego krainie za istoty mądre i kochające zabawy, pozwolił aby kaptur opadł. Na jego ustach błąkał się lekki, znudzony uśmiech.
- Dlaczego mnie śledzisz? - zapytał po chwili.

-Dlaczego tu jesteś?-zapytałą i z niesamowitą zręcznością zeskoczyła z drzewa stajac naprzeciw niego. Nie uśmiechała sie przygladała sie tylko mu.

Chłopak uniósł lekko brwi.
"Elfka" - jedna, krótka myśl przemknęła przez jego umysł, a na jego twarzy pojawił się lekko ironiczny uśmiech.
- A jak myślisz?

-Wynoś sie stąd.-powiedziałą stanowczo. Podejrzewałą kim jest.
-Nie macie prawa korzystać z naszych zasobów bez pozwolenia.-rzekła dalej stanowczym tonem

Spoglądał na nią z kamienną twarzą, jak gdyby jej słowa nie docierały do niego. Mowa trawa. Jednak uśmiech znikł z jego twarzy, a zastąpiło do znudzenie i upór.
- Wasze zasoby są bezpieczne - odparł chłodno wymijając ją i ruszając dalej w nieokreślonym kierunku.

-Mam nadzieje ze juz tu sie nie pojawisz- krzykneła patrzac na niegoi. Nie lubiłą obcych w poblizu swej wioski

Prychnął z pogardą i nie omieszkał spojrzeć na dziewczynę z wręcz życzliwym uśmiechem na twarzy.
- A co zrobisz jeżeli nie posłucham Twojej rady, księżniczko? - zapytał nie zatrzymując się.

To wtedy sama cie stąd wygonie niechce widzieć was na mojich ziemiach , juz duzo szkody nam wyrzadziliście- stwierdziła patrzac na jego sylwetke , ruszyłą z chcecią zobaczenia gdzie to on sie uda.

Przyspieszył spoglądając przed siebie. Ktoś mógłby go pomylić z turystą, który postanowił zwiedzić ogrom lasu i poznać jego tajemnice.
- A co JA Cię zrobiłem, że każesz mnie za błędy innych? - zapytał po krótkiej chwili krzywiąc się lekko. Znowu winiono go, księcia Krainy Nero o błędy i brutalność jego ojca. Chłopak zaklął w myślach.

Szybko znów pojawiła sie przednim.
-Masz te same geny. Wam nie wolno ufać...-spojrzałą na niego i pokreciła głową.- Wole być ostrożna niż narazac ich przed wami- machneła ręką w kierunku wioski.

Chłopak powoli nachylił się w stronę elfi, tak że ich twarze dzieliły tylko niezbędne milimetry.
- To, że zostałem wychowany w Krainę Nero nie oznacza, że czerpię przyjemność z ludzkiego bólu i cierpienia. - wyszeptał dobitnie patrząc w jej oczy. - Nie oceniaj mojego ludu, znając tylko poszczególne osoby. - dodał i ponownie ją wyminął jakby tym samym kończył ich spotkanie.