Pobliskie łąki i pastwiska

Chłopak odwrócił się oczekując odpowiedzi na zadane przez siebie pytanie. Był ciekawy jak będzie ona wyglądała. Chociaż wiedział, że i tak nie zmieni to sposobu w jaki odbierał świat.

-To zwykłe sprzeczki, my nie wywołujemy dużysch kłutni. Wszystko roztrzygamy sprawiedliwie. Elfy nie potrafią sie na siebie złościć. -usmiechnełą sie delikatnie.- Co prawda tak jak ludzie , każdy ma przyjaciół i wrogów. Ale nikt z nas niezabił by 2 z swojej wioski.To nie godzi naszej naturze

Prawie niezauważalnie przez jego twarz przemknął grymas.
- A więc liczę, że mi to pokażesz: szczęśliwy, sprawiedliwy kraj, do którego ból i kłótnie nie mają wstępu - stwierdził i rozejrzał się dookoła.

-Mają wstęp dzieki wam ludzią - wzruszyłą ramionami idąc dalej przed siebe.

- Winisz nas? Ludzi? - zapytał z nutą goryczy i kpiny w głosie. Jego zachowanie całkowicie uległo zmianie. Znowu stał się oschły i oziębły względem elfki.

- nie was... tylko wasze wojny- powiedsziałą i spojrzała na niego. i przymkneła na chwile oczy.

- Nasze wojny... - powtórzył cicho spoglądając ku niebu, którego błękit zakłócały jedynie pojedyncze obłoki.
- Może i masz racje...jednak i niektóre rasy nie są bez winy, księżniczko. W każdym z nas tkwi ziarenko odpowiedzialności za to co się dzieje. - dodał ze spokojem. W oddali zamajaczył las.

-bujasz się z księżniczką dzikusów panie.?-zza drzew dobiegł głos z nutą kpiny.
Po chwili pojawiła się przed nimi sylwetka rosłego, czarnego mężczyzny, w ręce dzierżył ostry topór, ssał źdźbło trawy.
Usiadł spokojnie na pniu i spojrzał groźnym, wyzywającym wzrokiem.

- Dzikusów? - chłopak uniósł lekko brwi ku górze spoglądając na mężczyznę. Poznał go. Miasteczkowy kowal, sławny ze swoich wyrobów i zbyt wielkiego mniemania o sobie.
- Nie widzę tu żadnej dzikuski, Gael'u - odparł ze spokojem. - Jedynie szlachetną księżniczkę Krainy Selvatico!

Obserwowała czarnoskórego człowieka , kładąc dłoń na rękojeść miecza na wszelki wypadek.

Gael uśmiechnął się kpiąco.
-pewnie-odparł.-sama szlachetna krew elficka.
Uniósł brwi do góry w szybkim geście.
-co nie księżniczko.?-zapytał przeżuwając swoją trawkę, po czym dodał.:
-schowaj zabaweczki. Ty, bronisz swojej grzecznej rasy, która nikogo nie krzywdzi, a chcesz mnie straszyć...?

Nie powiedział nic. Milczał wpatrując się z wyraźnym rozbawieniem w twarz mężczyzny. Jakby rzucał mu tym wyzwanie. Jakby czekał na każde kolejne słowo z jego strony.

-A jak, nie to co wasza...-nie dokończyła wolała sie nie odzywać.- Czemu za nami idziesz!

"Książę pewniak" pomyślał Gael i zaśmiał się. Niech się książulo uśmiecha. To on sobie robi słodkie tete-a-tete w krzaczkach z wrogą dziewuchą.
Odpłacił mu tym samym spojrzeniem.
-idę.?-zapytał zwracając wzrok na elfkę.
-jeszcze czego. Naprawdę nie mam nic do roboty. A poza tym, stoimy w miejscu droga królewno.
Ukłonił sie ironicznie.

Wybuchł niekontrolowanym, lekko szyderczym śmiechem rozglądając się dookoła jakby właśnie został im przerwany piknik.
- Myśl co chcesz, kowalu...masz wolną wolę - odparł i bez zastanowienia ruszył przed siebie, jednocześnie jakby chciał potwierdzić przypuszczenia mężczyzny chwycił elfkę za dłoń i lekko pociągnął. Wiedział, że jeżeli dowie się o tym jego ojciec zostanie porządnie ukarany.