Ścieżka zjaw

-Niewiem Gael- jęknełą cicho- chyba pustynia-kulała ale biegła dalej. Nie. Koty si enie poddaja. Co sie do cholery działo.

No to kierunek pustynia. Gdzieś trzeba było się skryć. Z żywiołem nie wygrał jeszcze nawet najtwardszy.

Ogromny pisk przeszył las.Apocalyspe odwróciłą sie i zauwazyłą coś wielkiego za sobą. Nie zdązyłą sie przypatrzec. Co z człowiekiem robi adrenalina! Dziewczynie szybciej zaczeło buć serce. Zaczełą biec szybciej. Czyżby wielka apocalypse sie czegoś przestraszyła. Czy jest to możliwe.

Nie wiedział ile czasu minęło od kont opuścił Alex i ruszył w rozpaczliwą drogę w stronę Nero. Pojedynczy ludzie, których mijał spoglądali na niego ze strachem i nutką podziwu. A może było to spojrzenie jakim obdarowuje się totalnego szaleńca. Możliwe...
Ludzie wpadli w panikę, a strach sprawił, że nie potrafili trzeźwo myśleć. Ogień, jego ogień stał się ich wrogiem, a jego sprzymierzeńcem. Jednak czy nie dotrze za późno? Co ujrzy gdy dotrze na miejsce? Spalone zwłoki nieszczęśników?
- Nie!! - wyszeptał oblizując wargi i rozglądając się dookoła. Jego ubranie w niektórych miejscach było przypalone...to tam, gdzie ogień lekko go musnął, aby przypomnieć o swojej obecności.

W oddali zamajaczyły mu dwie postacie.

Biegła dalej , szybko. Nie zauwazyłą migtoxa znów usłyszałą ryk.

Lekko się skrzywił słysząc znany, metaliczny dźwięk. Czyżby zabłąkane dusze pragnęły o sobie przypomnieć? A może pragną ukarać śmiałków, którzy odważyli się zaburzyć ich spokój?
Chłopak potrząsł głową i prawie by wpadł na znaną mu kobietę. Na jej zwykle dumnej twarzy malował się teraz strach i panika. Był z nią potężny, również znany mu, wojownik - Gael.

-Migtox.!-krzyknął Gael i nagle się zatrzymał na widok księcia. Co za Miągwa, nie widzi, że trzeba uciekać.?
-co Ty odpie.dalasz.?-krzyknął.

Chłopak uśmiechnął się szeroko na widok, a może raczej na słowa mężczyzny. Ha! Czyżby mu brakowało jego przycinek?
- Kopę lat... - rzekł skupiając na nim spojrzenie. Tak, spieszyło mu się, a ta rozmowa była nie potrzebna. - Powiedźmy, że zapomniałem wziąć z domu ulubionego albumy ze zdjęciami - dodał z dość głupią miną.
- Przecież wiesz co robię, Gael.

-jesteś poje.any.-rzekł Gael ciężko wzdychając. Trzask, kolejne drzewo.
-zamek się zapadł, nie ma jej tam, ktoś ją wyprowadził, a raczej powinnien, myślisz, że zostali tam jacyś żywi ludzie.? Ratuj swoją d.pe zasrańcu, a nie na spacerek do wnętrza ziemi się wybiera.
Głupia gadka, czyli wielki Come Back Gaela. Nie było czasu, Calypse wyraźnie uszkodziła sobie jakiś nerw, bo wierciła się w miejscu. Trzeba było uciekać.

Patrzała na nich . No cholera musza sobie gatke urzązac.
-zginiemy- jękneła spogladajac na ogień- siku! (xD)

Chłopak skrzywił się, lekko...prawie nieznacznie. Bezsensowna gadka mężczyzny raczej nie była pomocna, tylko zabierała mu drogocenny czas.
Czy wierzył, że zasta kogoś żywego? Tak...wierzył. Ojciec, a raczej król, nigdy nie opuścił by swojego zamku. Nawet w obliczu śmierci. Był zbyt pyszny, zachłanny aby opuścić swoje bogactwo i zacząć wszystko od nowa.
A jego matka? Wiedział, że go nie opuściła. Jak mogła kochać takiego tyrana? Jak? Tego nie wiedział

- Możesz mnie nazwać głupcem, jednak tak...wierzę! - warknął i nie czekając na odpowiedź ruszył przed siebie biegiem wprost w języki ognia.

-NO CO ZA KU.WA DEBIL.-wrzasnął Gael i spojrzał na Calypse. A tej się do cholery sikac zachciało. Ale suchar '_'
Gael pociągnął Apo za sobą w obawie, że ta zaraz kucnie i zacznie ugaszać jakiś krzaczek...

-Au, nie tak mocno- ponownie jękneła i ruszyłą za nim- on poprostu chce ratowac to co kocha- biegła szybko.

-srututu majtki z drutu.-mruknął Gael.
-tam już nie ma co ratować.

Nieopodal zauważył stojący niebeiski toi toi...

żart.

Gael pociągnął za sobą Calypse jeszcze bardziej, widząc, że las się rozrzedza i coraz więcej ludzi nurkuje w prawą stronę.

Nie słyszał krzyku mężczyzny, jedynie cichy tupot ludzi, którzy mijali go - popychając i szturchając. W obliczu katastrofy każdy był sobie równy.
Zachłanne języki ognia zdawały się omijać ścieżkę, którą podążał spanikowany tłum, a oczy chłopaka przybrały szkarłatny odcień. Słyszał jak ogień do niego szepcze...mówi.
[miasteczko]