Świątynia

I staneli przed wielką budowlą. Troche zrujnowaną. Tu gdzieniegdzie ubite mury porośniete mchem i poroślą. Wszystko wyglądało jagby zaraz miało sie rozwalić, zawalić. Sam widok zachwycał. Wielki ozdabiany portal zapraszał do wejścia do świątyni. Niestety drzwi były zamkniente. Jedyna droga dostania się do środka to dzióra w ścianie.

Chłopak ostrożnie dotknął szarych, ukruszonych cegieł, które sprawiały wrażenie bardzo starych i zniszczonych przez nieubłagany czas. Potężna, pozłacana brama nadal budziła zachwyt, jednak i tutaj można było dostrzec zniszczenia jakie dokonał czas.
Chłopak powoli podszedł do dość dużej dziury w murze i ostrożnie zajrzał do ciemnej komnaty. Na jego dłoni pojawił się język ognia. W jego świetle można było dostrzec ogromną, rozbitą mozaikę, która nawet teraz zachwycała swoim pięknem. A zarazem budziło się pytanie: co się z nią stało?
- Byłaś w środku?

- byłam na chwilke potem ucieklam , chodz- weszła przez dzióre do sali i pociagneła ze sbą chłopaka , gdyż on robi za pochodnie.

Ogień widniejący na dłoni chłopaka oświetlił potężną, zrujnowaną salę, która kiedyś musiała budzić w ludziach zachwyt i strach. Cztery, potężne kolumny, na których opierała się świątynia były poobijane i zniszczone. Gdzieniegdzie przez szczeliny w murze wpadały promienie światła, padające na kamienną posadzkę.
- Co mówiły głosy, które słyszałaś w lesie? - zapytał rozglądając się dookoła. Jego wzrok przyciągała mozaika, od której nie potrafił oderwać oczu.

- coś o przeznaczeniu.Migtox nie pampietam dokładie-wyszsptała i zerkneła do kolejnego pokojiku.

Podszedł bliżej mozaiki kopiąc nogą kawałki kruszącego się muru, który coraz częściej opadał na posadzkę. Budowla sprawiała wrażenie jakby w każdej chwili mogła runąć i pozbawić ich życia.
Chłopak lekko się skrzywił i oderwał wzrok od mozaiki zdobiącej jedną ze ścian, przed którą stał kamienny ołtarz.
- Alex... - mruknął, gdy wydawało mu się, że słyszy kobiecy głos, jednak elfka zniknęła już w innym pomieszczeniu.

-Coś mówiłeś?- szeptneła- Ej Mig poświeć tu troszeczke- poprosiłą nic nie widząc w ciemnościach jakie panowały w swiatani

Podszedł do elfki i stanął obok niej oświetlając pomieszczenie, w którym się znaleźli.
- Jak myślisz kto wybudował tą świątynie? - zapytał, gdyż panująca tu cisza stawała się coraz bardziej natrętna.

Duża sala duży stół dużo krzeseł.
-Nie mam pojecia, ciekawe czemu ona sluzyła.- wyszpeała rozgladajac sie.. Nagle znów poczuła chłód- oni tu sa-mrukneła cicho.

- Oni? - chłopak rozejrzał się dookoła spokojnym krokiem przechadzając po pomieszczeniu. Okrągły stół, kilka drewnianych krzeseł, trzy znaki...
- Są tutaj znaki Bianco, Selvatico i Nero - rzekł mimowolnie ściszając głos do szeptu i zaciskając dłoń na uchwycie miecza. Miał dziwne przeczucie, że ktoś ich obserwuje.

I nagle Alex jagby w hipnozie zaczeła iść do przodu. Sama niewiedziała dlaczego to robi odpłyneła. Ktoś ją prowadził. Jej oczy nie mrugneły ani razu.

- Alex... - chłopak odwrócił się gwałtownie w stronę elfki, która podążała w nieokreślonym kierunku. Miała nieobecny wyraz twarzy, a jej oczy były puste. Była niczym marionetka w kogoś rękach.
- Alex!! - powtórzył kładąc dłonie na ramionach elfki i delikatnie nią potrząsając. Czuł jak napiera na niego coraz większy chłód.

Potrzesla głowa.
-Co ja robie?- wyszeptała i spojrzała na Migtoxa- Musimy stąd iść, oni nas tu niechcą- wyszeptała

- Kim oni są? - zapytał wpatrując się uważnie w twarz elfki. Spokojnym gestem położył dłonie na jej ramionach, lekko marszcząc brwi.
- Nikogo tutaj nie ma Alex. Nikogo...

-Ksiaze , czuje ich, patrza sie na nas- przytuliła sie do niego - chodzmy z tąd prosze- stałą tempo nie mogła sie ruszyć. NA jej ciele wystapiłą gęsia skórka