Opuszczona chata pustelnika

Kiedy wyszedł Sandra odetchnęła i przysiadła na łóżku. Zasłoniła twarz rękom.
-co ja robię, co ja robię, co ja robię.-szeptała gorączkowo, myśląc, że nawet nie zna chłopaka. "dobra to tak...zmywam się." Spojrzała na Tygrysa, miała nadzieję, że ją gdzieś doprowadzi. Ale najpierw...
Otworzyła starą, zdobioną szafę. Szmaty, coś dziwnego, szmaty...W końcu znalazła stary ręcznik pachnący naftaliną i jakąś męską koszulę na guziki. "wystarczy" pomyślała i ruszyła na tył domu. Przedtem zerknęła tylko przez okno, ale chłopaka nigdzie nie było widać.
-pilnuj.-poleciła białej przybłędzie, a sama poszła się umyć.

Nieobecnym wzrokiem wpatrywał się w zarys zamku, który majaczył w oddali. Nawet tutaj chłopak wyczuwał jego złą aurę, która niczym mgła zawisła nad Krainą Nero, niszcząc wszystko co napotkała na drodze. Radość. Przyjaźń. Miłość.
A jednak był to jego "dom". Miejsce, w którym został wychowany na przyszłego władce. Jednak czy ktokolwiek liczył się z jego zdaniem? Z jego uczuciami?

"Pamiętaj synu. Liczy się władza oraz strach jaki siejesz w poddanych. Jeżeli okażesz im słabość staniesz się jednym z nich: marnym cieniem człowieka"

Chłopak potarł opuchnięty policzek lekko się krzywiąc. Słowa ojca. Słowa króla. Nowa fala pogardy oraz złości zalała serce Migtoxa, a jego myśli powędrowały ku nieznajomej. Kim jest? Czego szuka? Czy zdaje sobie sprawę z niebezpieczeństwa?

W tym czasie Sandra usiłowała poradzić sobie z pompą. W końcu jej się to udało. Już w sieni zrzuciła buty, swoją zasłużoną koszulkę i spodenki. Była lekką bałaganiarą i nawet takimi drobiazgami potrafiła sprawić wrażenie istnego chaosu. W końcu woda pociekła na jej ciało. Brrr..Zimna. Tego jej było trzeba. Staranie opłukała twarz, umyła włosy i całą resztę. W końcu sięgnęła po ręcznik. Był szorstki. Dobrze. Trzeba się obudzić. Okryła się nim i spojrzała przed siebie. Gdyby się tak wychylić trochę za ta belkę. O. O tak, to widać piękny las. Zapatrzyła się na widok i...
-Psiiiik.!-kichnęła tak zamaszyście, że uderzyła czołem o belkę. "ale ze mnie ciołek" pomyślała. Nie cierpiała tego. Potarła mały, zgrabny nosek i czoło i sięgnęła po koszulę, którą znalazła w szafie.

Odrzucił od siebie myśli o nieznajomej dziewczynie. Nie, teraz nie powinien myśleć o niem...o niczym.
Chłopak lekko zmrużył oczy, aby się wyciszyć. Po chwili słyszał już tylko bicie własnego serca oraz odgłosy życia toczącego się w odległym miasteczku.
"Czas wracać" - przemknęło mu przez myśl i ruszył w stronę chatki. Miał zamiar zabrać swoje rzeczy i wykonać plan, który już dawno formował się w jego głowie.

Sandra ubrała koszulę. Co prawda ledwo co zakrywała jej tyłek, ale nie przejęła się tym. Znajdzie coś. I wypierze swoje ciuchy, tylko najpierw musi się stąd urwać. Weszła z powrotem do izby z łożem, przeczesała włosy dłonią i zaczęła porządkować łóżko. Złożyła futro, strzepnęła pościel. Wzięła jedno jabłko. Jednym chyba może się poczęstować.? Potem wsunęła krzesło i zaczęła porządkować swoje rzeczy. Miała nadzieję zaraz się stąd ulotnić, zostawiając tylko liścik nieznajomemu. Ale nigdzie nie było skrawka papieru.

- A więc odchodzisz? - głos chłopaka przerwał ciszę, gdy ten bezgłośnie wszedł do izby przyglądając się poczynaniom nieznajomej. Był spokojny, zbyt spokojny. Jego czarne oczy błądziły po pomieszczeniu czasami zatrzymując się na drobnej twarzy dziewczyny.
Musiał przyznać sam przed sobą, że była śliczna, a jednak nie to było teraz ważne.
"Skup się Migtox" - skarcił sam siebie w duchu i założył kaptur zasłaniając nim twarz. Wykonał dłonią niewielki gest, a ogień w kominku posłusznie zgasł.
- Do zobaczenia. - wyszeptał i nie czekając na odpowiedź z jej strony wyszedł z chaty.

Sandra zarumieniła się. Znowu musiał ją widzieć w niezręcznej sytuacji.
-kurde kurde kurde.-szeptała sama do siebie bijąc się po głowie. Z początku chciała wyjść za nim. Taka dziwna siła. Nawet nie wiedziała, jak ma na imię.
W końcu zebrała swoje szmatki do worka i spojrzała na tygrysa.
-no co Kociaku.? Znasz jakieś miejsce.?-i ku jej zdziwieniu tygrys natychmiast wstał i pojawił się przy jej boku, jakby wszystko rozumiał. Wyszedł z chatki, a dziewczyna posłusznie za nim. Przystanęła a wiatr zatańczył z jej wilgotnymi włosami. Widziała jeszcze postać chłopaka, który wspinał się na wzgórze.

Nie odwrócił się, chociaż pokusa była duża. Nie znał nawet jej imienia. Na wspomnienie jej miny roześmiał sie cicho i przemknął obok strażników mocniej nasuwając kaptur na twarz. Ci nie zwrócili na niego najmniejszeg uwagi, jak gdyby był duchem.
[miasteczko]

Sandra założyła włosy za ucho i rzekła do tygrysa.
-prowadź.- ale on obrócił się bokiem, wykręcił głowę i spojrzał na swój grzbiet.
-mam...usiąść.?-Biały zamruczał.
Sandra niepewnie usiadła na grzbiecie tygrysa. I wiedziała, że nie ma się czego bać.
Teraz była bezpieczna.

[Bianco.]

Chłopak przeczekał w chacie, aż na zewnątrz zapadł mrok. Wtedy skrył twarz pod kapturem i wymknął się z chaty kierując w kierunku bramy wejściowej. Strażnicy nie zwrócili na ieo większej ugai popijając sławny trunek Nero oraz głośno rozmawiając - opowiadając sobie sprośne kawały.
[miasteczko]