Niewielki placyk pośrodku wioski

Skinął głową.
- Przyda się jakieś przebranie i płaszcz, w którym straże nie rozpoznają najbardziej poszukiwanej w królestwie osoby - ostatnie słowa wypowiedział z nutą goryczy w glosie.
- Myślisz, że mieszkańcy, Twoi poddani nie będę mieli Tobie za złe jeżeli przyprowadzisz mnie do wioski narażając ich na niebezpieczeństwo?

- Ufają Mi.. - lekko sie do niego uśmiechneła i weszła do jednej chatek wciągajac zarazem Migtoxa do niej. Młoda czarnowłosa elfka skłoniła sie.
-Witaj Księzniczko, czegosz to potrzebujesz?- zapytała grzecznie.
- Potrzebuje czystych ubran dla tego pana i płaszcz..najleprzy jaki masz...- dziewczyna znikła nachwile za zasłonką i przyniosła kilka rzeczy kładąc je na stoliku.
-Myśle że to będzie pasowało.- rzeczy były bardzo ciemne.. i oczywiście bardzo trwałe jak to wyroby Elfów. Na dodatek wszystko było bardzo wygodne i delikatne.
-Jeśli bezie zaduże moge odrazu skrócic-dodała Elfka

Powoli wziął ubrania w dłoń. Były lekkie, zbyt lekkie jak na ubrania, które mają być trwałe i przetrwać wszelkie przeciwności losu. A jednak, właśnie tak wyglądały wyroby elfickie.
- Dziękuje. Na pewno będę doskonałe - rzekł i uśmiechnął się szeroko w kierunku starszej elfki.

- Nie ma za co.. mam nadzieje że będą dobrze Ci służyć - Elfka skineła gową. Alex zapłaciła i podziekowała, zaraz potem wyszła z chatki.

Szedł kilka kroków za Alex wpatrując się w jej smukłą postać.
- Gdyby coś się stało, powiesz mi o tym? - zapytał nagle narzucając na siebie nowo zakupiony płaszcz.

-Oczywiście ze tak-stwierdziła i usmiechnełą sie lekko kierując do zamku.- Nie bede nic a nic ukrywać.

Po paru minutach zagrodził jej drogę i spojrzał w ciemne oczy dziewczyny.
- Chyba nie powinienem tam iść, raczej nie będę mile widziany. - rzekł powoli dobierając słowa. - Poczekaj tutaj na Ciebie. Tylko wracaj szybko - zażartował.

- A ty nie uciekaj- puściłą mu oczko i zasmiała sie ukazujac białe zęby. Musneła jego policzek i ruszyłą szybko do zamku.

Odprowadził dziewczynę dopóki nie zniknęła za kolejnym zakrętem, jednocześnie nasuwając na twarz ciemny kaptur. Dzięki czemu mógł schować się przed ciekawskimi spojrzeniami, a zarazem serdecznymi, elfów.
Lekko dotknął policzka, w który pocałowała go dziewczyna i zmrużył brwi wpatrując się z napięciem w ścieżkę.

Kiedy weszłą do zamku powitała ją matka.. Ojciec wraz z bratem byli dość zajęci i Alex dowiedziała sie czzemu wszyscy na zamku są spięci. Okazało sie że ostatniej nocy wojownicy z nero najechali na wioske. Poszukiwali Migtoxa.
-Kiedy go zobaczysz. każ mu odejsc!- poradził jej ojciec wchodzac do sali głownej.
-Widziałaś go?- zapytał patrzac uwaznie na nią. Dziewczyna zaprzeczyła. Przebrałą sie jeszcze w piękną szytą złotymi nićmi suknie i wyszła z zamku. Szybko odnalazła ksiecia i pociagneła go za dłoń w zakątki wioski.
-To teraz pokaże ci owoce których nigdy nie jadłeś- wytlumaczyłą szybko i bezsensowie .

Gdy znaleźli się poza spojrzeniami mieszkańców chłopak delikatnie wziął dłonie elfki w swoje, uparcie patrząc w jej ciemne oczy. Zdawała się być zmartwiona.
- Co sie stało, Alex? Czego się dowiedziałaś? - zapytał szeptem ogarniając spojrzeniem jej piękną postać.

Przeczesałą platynowe włosy.
-Coś tam...z kupcami jakaś sprzeczka była czy ..ee czy coś.. nic waznego- usmiechneła sie lekko. Czemu chciała ukryć prawde? Nie chciała by sie matrtwił.

- Kłamiesz... - do jego głosu powróciła gorycz i prawie niedosłyszalna złość.
Chłopak puścił dłonie elfki i zaczął przechadzać się po okolicy czasami na nią zerkając.
- Dlaczego nie chce mi powiedzieć prawdy? - zapytał ściszając głos do szeptu.

Spojrzałą na niego i spuściła głowe.
- Przepraszam..-wyszeptała- Poprostu niechce zebyś sie martwił..- stwierdziła i usiadła na pienku- Szukają cie- wyszeptała.- Najechali na wioske.. chyba bedzie lepiej.. jak wrócimy pod wodospad- zerkneła naniego i zaraz znó spuściłą głowe

- Nie - rzekł z nagłą pewnością w głosie, a przez jego twarz przemknął grymas. - Nie, Alex. Ty tutaj zostaniesz, a ja... - przerwał i odwrócił się do niej plecami. - A ja wrócę do "domu". - zakończył ściągając starą koszulę i rzucając ją gdzieś na bok.